Historia
Z historii szkoły
Historyczne istnienie szkoły w Buczu datuje się już od bardzo dawna. „Że w Grobi (dawna nazwa osady) niegdyś szkoła była, dowodzi wizyta Happa - archidziekana śremskiego z roku 1610, która powiada, że Jan Bronikowski nabywszy tę wieś, rozebrał ją wraz z domami plebańskimi i szkołą”.[1]
W 1846 roku przy plebani postawiono nowy budynek szkoły, który z inicjatywy i środków pani Wiktorii Handke, żony miejscowego nauczyciela, rozbudowano w roku 1934. Dobudowano wówczas cześć mieszkalną budynku.
Do wybuchu drugiej wojny światowej życie szkoły toczyło się normalnym trybem przerywanym wakacjami, feriami, świętami, uroczystościami i od czasu do czasu odbywającymi się w tutejszej placówce konferencjami rejonowymi.
Zmieniali się tylko nauczyciele i kierownicy szkoły oraz dzieci. Funkcje kierownika buckiej szkoły sprawowali kolejno: Antoni Kutzner (1869 – 1925), Edmund Wawrzynkiewicz (1925 – 1928), Marian Piechota (1928 – 1929), Feliks Siebner (1929 – 1930), Edward Tomiński (1930 – 1932), Edmund Handke (1932 – 1939).
1 września 1939 roku, gdy wybuchła II wojna światowa, przygotowany rok szkolny nie rozpoczął się. Na rozkaz władz oświatowych wszyscy nauczyciele opuścili swoje miejsca zatrudnienia. Okupant zamknął szkołę, a dotychczasowy kierownik, Edmund Handke, został aresztowany i wywieziony do obozu koncentracyjnego. Niemcy zniszczyli bibliotekę uczniowską i nauczycielską, obrazy, mapy, a nawet dokumenty szkolne.
Przez całą okupację szkoła w Buczu nie istniała. Niespełna miesiąc po wyzwoleniu wsi, 20 lutego 1945 roku, rozpoczęto naukę w tutejszej Publicznej Szkole Powszechnej. Kierownictwo objął przedwojenny nauczyciel i kierownik Edmund Handke. Do szkoły zgłosiło się 103 dzieci. Większość z nich była analfabetami. Dodatkowo pracę utrudniał brak książek, zeszytów, pomocy naukowych, a nawet opału.
Z początkiem roku szkolnego 1946/1947 naukę rozpoczęto w dwóch salach lekcyjnych. Jedna z nich znajdowała się w starym budynku szkoły niedaleko plebani, drugą udostępniono w pałacu. Jednocześnie kierownik szkoły rozpoczął starania u władz, by cały gmach pałacu przeznaczyć na szkołę w Buczu. Jego działania zakończyły się pomyślnie.
Z dniem 1 września 1948 roku pałac i przyległy park oddano na potrzeby uczniów. Szkoła w Buczu z jednoklasowej zmieniła się w zbiorczą szkołę z siedmioma klasami. Na pierwszym piętrze urządzono cztery sale lekcyjne, na parterze bibliotekę szkolną, magazyn pomocy naukowych i kancelarię kierownika. Zakupiono nowe ławki, tablice, pomoce naukowe. Zimą uruchomiono centralne ogrzewanie.
Pierwsi absolwenci powojennej szkoły w Buczu opuścili jej mury 28 czerwca 1949 roku. W tym samym roku zmienił się kierownik szkoły. Stanowisko to objął Ludwik Poprawski. Po odejściu Edmunda Handke szkoła w Buczu nie miała szczęścia do kierowników. Zmieniali się oni niemal co rok. Byli nimi kolejno: Andrzej Urban, Wacław Zalisz, Bolesław Wachowski, Antoni Benrat. W roku szkolnym 1955/1956 kierownictwo szkoły objęła po raz pierwszy kobieta, Izabella Zancewicz.
Z dniem 1 grudnia 1958 roku przy Szkole Podstawowej otwarto Szkołę Przysposobienia Rolniczego. Początkowo uczęszczało do niej 30 uczniów. 22 kwietnia 1959 r. zelektryfikowano Bucz. Jasno zrobiło się też w szkole. W czerwcu tego roku pojawił się hydrofor, który zaopatrywał w wodę szkolną kuchnię i łazienkę.
Kolejna zmiana na stanowisku dyrektora miała miejsce w 1961 roku. Został nim Roman Balcerek, który funkcję tę pełnił przez 10 lat. Za jego kadencji rozpoczęto w Buczu realizację ośmioletniej szkoły podstawowej. Urządzono również salę gimnastyczną, pracownię do zajęć praktyczno – technicznych oraz klaso - pracownię do nauki fizyki i chemii. Z dniem 1 września 1966 roku rozpoczęto realizację pełnego programu szkoły ośmioletniej.
Z roku na rok miały miejsce zmiany kadry nauczycielskiej, poza tym życie szkoły toczyło się normalnym trybem.
W roku 1971 stanowisko kierownika szkoły objął Stefan Wypart. W roku szkolnym 1976/1977 szkoła w Buczu powiększyła się o punkty filialne w Biskupicach, Sokołowicach i Popowie Starym. W związku z tym grono pedagogiczne powiększyło się z 7 do 16 osób, a liczba uczniów o prawie 200.
W roku 1983 w czasie wakacji budynek szkoły – pałacu otrzymał nową elewację. Pod nadzorem wojewódzkiego konserwatora przeprowadzono również remont kapitalny wewnątrz budynku. Wymieniono instalację elektryczną, a w niektórych salach pojawiły się żyrandole dostosowane do wystroju wnętrz.
W ramach Narodowego Czynu Pomocy Szkole w roku szkolnym 1985/1986 wyremontowano pomieszczenie po sklepie obok Domu Kultury i urządzono w nim pracownię do zajęć praktyczno – technicznych. Rok ten przyniósł szkole również sukcesy w konkursach i olimpiadach przedmiotowych. Dzięki temu szkoła w ogólnej punktacji zajęła I miejsce w gminie. Powtórzyła ten sukces w następnym roku szkolnym, między innymi dzięki zajęciu I miejsca w eliminacjach wojewódzkich Turnieju Wiedzy o Bezpieczeństwie Ruchu drogowego oraz wyróżnieniu, jakie zdobył zespół wokalny HAGARD na ogólnopolskim przeglądzie piosenki harcerskiej w Choszcznie.
Pierwszego lutego 1991 nastąpiła zmiana na stanowisku dyrektora szkoły. Został nim Janusz Zając.
W roku 1998 oddano do użytku nowy budynek z salą gimnastyczną, salą audiowizualną, sekretariatem i gabinetem dyrektora oraz biurem księgowości. 1 września 1999 roku pierwszy rocznik uczniów rozpoczął naukę w gimnazjum.
W lutym 2000 uruchomiono dalszą część budynku gimnazjum z salami lekcyjnymi, kuchnią, stołówką, gabinetem dentystycznym i rehabilitacyjnym.
Ponownie przeprowadzono gruntowny remont pałacu i oddano go do użytku w lutym 2005 roku.
Od kwietnia do sierpnia 2007 roku obowiązki dyrektora pełnił Jacek Glaser. Z dniem 1 września stanowisko to objął Bartłomiej Górny.
W roku 2008 uroczyście obchodzono 60 – lecie istnienia w pałacu szkoły. Rok później szkoła przystąpiła do ogólnopolskiej akcji upamiętniającej ofiary zbrodni katyńskiej. 29 kwietnia posadzono dąb pamięci oraz odsłonięto pamiątkową tablicę ku czci Edwarda Tomińskiego, nauczyciela buckiej szkoły i kierownika szkoły w Sączkowie oraz Stefana Ryssmana, kierownika szkoły w Bronikowie.
W roku szkolnym 2009/2010 rozpoczęto przygotowania do nadania szkole imienia. Jej patronem został Edward Tomiński. Uroczystość z udziałem wielu znaczących gości odbyła się 28 maja 2010 roku.
27 kwietnia 2013 roku na ręce dyrektora szkoły przekazany został sztandar z wizerunkiem patrona oraz orłem i wartościami, które są ważne dla każdego ucznia i pracownika naszej szkoły: „Bóg, honor, nauka, ojczyzna”.
W tej chwili nie jesteśmy już bezimienną placówką z adresem do korespondencji. Posiadamy patrona, nasza szkoła ma imię oraz sztandar - symbol patriotyzmu, Polski, Narodu, Małej Ojczyzny, symbol, który czcić będą następne pokolenia dzieci.
Nadanie imienia naszej szkole, posadzony i pięknie rosnący dąb pamięci ku czci pomordowanych w Katyniu, tablica pamiątkowa, jak i sztandar są czymś ważnym dla społeczności szkolnej i lokalnej. Zostawiamy bowiem po sobie wyraźny ślad realizowania wartości patriotycznych na kartach historii szkoły i naszego regionu.
Emilia Bruzi
Źródło: Kronika szkoły
[1] „Krótki opis historyczny kościołów parafialnych w dawnej diecezji poznańskiej” przez Józefa Łukaszewicza, tom II. Poznań 1859, s. 270-272.
Rozwiń Metryka
Podmiot udostępniający informację: | Szkoła Podstawowa w Buczu |
---|---|
Data utworzenia: | 2019-02-04 |
Data publikacji: | 2019-02-04 |
Osoba sporządzająca dokument: | Bartłomiej Górny |
Osoba wprowadzająca dokument: | Bartłomiej Górny |
Liczba odwiedzin: | 2278 |